Cykl Dafne
W cyklu Dafne nawiązywałam do dzieła Lorenzo Berniniego, Apollo
i Dafne (1622-25) oraz tekstu literackiego Przemiany Owidiusza.
Fragmentarycznie wyłaniająca się kobieca sylweta jest jednocześnie
częścią przyrody, formą schematycznie nawiązującą do kształtu drzewa
i drewna jako tkanki. Wyraźne są nawarstwienia i przenikanie.
Kierunek przemiany i transformacji jest niedoprecyzowany, powolny.
Odsłonięte części figuratywne są częściowo w procesie kształtowania,
ale i w rozpadzie. Jest także sfera niedopowiedzenia i tajemnicy co
wyrażają części w negatywie
W cyklu Dafne nawiązywałam do dzieła Lorenzo Berniniego, Apollo
i Dafne (1622-25) oraz tekstu literackiego Przemiany Owidiusza.
Fragmentarycznie wyłaniająca się kobieca sylweta jest jednocześnie
częścią przyrody, formą schematycznie nawiązującą do kształtu drzewa
i drewna jako tkanki. Wyraźne są nawarstwienia i przenikanie.
Kierunek przemiany i transformacji jest niedoprecyzowany, powolny.
Odsłonięte części figuratywne są częściowo w procesie kształtowania,
ale i w rozpadzie. Jest także sfera niedopowiedzenia i tajemnicy co
wyrażają części w negatywie
W procesie tworzenia cyklu Dafne badałam malarstwo i rzeźbiarstwo z okresu wczesnego baroku i tu zainspirował mnie ruch, i dynamika oraz rola koloru i światła u Caravaggia i Rembrandta,
a także przede wszystkim rzeźbiarstwo Berniniego. Współcześni twórcy, którymi się inspirowałam to belgijska rzeźbiarka Berlinde De Bruyckere i Alina Szapocznikow.
W efekcie pracy artystycznej wybrałam do dalszego opracowania temat mitycznej nimfy Dafne
i jej wybawiającego przemienienia w drzewo wawrzynu. Jest to znany motyw dla twórców kultury od antyku do czasów obecnych, który postanowiłam rozwinąć i wykonać jego własne rzeźbiarskie opracowanie.
W mojej pracy odniosłam się także do dzieła Lorenzo Berniniego, Apollo i Dafne (1622-25), w której kobiece przedstawienie Scholten opisuje, jako przerażoną ze zgrozy z szeroko otwartymi ustami z powodu nadchodzącego przemienienia w drzewo. (Scholten, F., Painterly Sculpture, w: Caravaggio Bernini Early Baroque in Rome, Swoboda, G. (red.), Weppelmann, S., (red.) Hannibal Publishing, Belgium 2019, s. 37).Natomiast Griselda Pollock, przedstawia inną interpretację. Brytyjska krytyczka sztuki swoje obszerne badania nad tematem urazów i ich emocjonalnych konsekwencji oraz aestetycznej transformacji konkluduje, że ta kanoniczna rzeźba, która przedstawia kobiecą traumę jako chwilową porażkę mężczyzny, jest otwarta na naprawiające, feministyczno-warburgowskie odczytanie, które nie zamknie jej ust ani nie ustali jej znaczeń
w wyuczonej rekonstrukcji historycznej kultury intelektualnej lub osobowości artysty lub jego zleceniodawców (Pollock, G., After-affects / After images. Trauma and aesthetic transformation
in the virtual feminist museum, Manchester University Press, Manchester 2013, s. 69-70)
a także przede wszystkim rzeźbiarstwo Berniniego. Współcześni twórcy, którymi się inspirowałam to belgijska rzeźbiarka Berlinde De Bruyckere i Alina Szapocznikow.
W efekcie pracy artystycznej wybrałam do dalszego opracowania temat mitycznej nimfy Dafne
i jej wybawiającego przemienienia w drzewo wawrzynu. Jest to znany motyw dla twórców kultury od antyku do czasów obecnych, który postanowiłam rozwinąć i wykonać jego własne rzeźbiarskie opracowanie.
W mojej pracy odniosłam się także do dzieła Lorenzo Berniniego, Apollo i Dafne (1622-25), w której kobiece przedstawienie Scholten opisuje, jako przerażoną ze zgrozy z szeroko otwartymi ustami z powodu nadchodzącego przemienienia w drzewo. (Scholten, F., Painterly Sculpture, w: Caravaggio Bernini Early Baroque in Rome, Swoboda, G. (red.), Weppelmann, S., (red.) Hannibal Publishing, Belgium 2019, s. 37).Natomiast Griselda Pollock, przedstawia inną interpretację. Brytyjska krytyczka sztuki swoje obszerne badania nad tematem urazów i ich emocjonalnych konsekwencji oraz aestetycznej transformacji konkluduje, że ta kanoniczna rzeźba, która przedstawia kobiecą traumę jako chwilową porażkę mężczyzny, jest otwarta na naprawiające, feministyczno-warburgowskie odczytanie, które nie zamknie jej ust ani nie ustali jej znaczeń
w wyuczonej rekonstrukcji historycznej kultury intelektualnej lub osobowości artysty lub jego zleceniodawców (Pollock, G., After-affects / After images. Trauma and aesthetic transformation
in the virtual feminist museum, Manchester University Press, Manchester 2013, s. 69-70)
e-mail: kamilakocewiak@gmail.com
Milanówek, Poland
All copyrights Kamila Kocewiak - Robalewska. Zamieszczone na stronie zdjęcia oraz teksty należą do Kamila Kocewiak Robalewska.